Van Torensluis naar Pythonbrug
In plaats van deel te nemen aan de Bruggenloop in Rotterdam, die vanwege corona is uitgesteld naar 2022, organiseerden we vandaag de allereerste (proef)editie van de Amsterdamse Bruggenloop. Maar liefst vier deelnemers trotseerden de regen en liepen 15 km, van de Torensluis in het centrum naar de Pythonbrug in Oost.
De Torensluis (brug 9) is niet zomaar als startlocatie gekozen: dit is de oudste brug van Amsterdam, die nog in originele staat is. De brug over het Singel dateert uit 1648 en is 42 meter breed. Er heeft ooit een toren op de brug gestaan, de Jan Roodenpoortstoren. Ook waren er winkeltjes, net als op de Rialtobrug in Venetië en op de Ponte Vecchio in Florence. Toen de toren werd gesloopt, in 1829, verdwenen ook de winkeltjes. De kerkers onder de toren zijn nog steeds in het bruggenhoofd aanwezig. Ze zijn gerestaureerd en toegankelijk gemaakt voor publiek. Sinds 1987 staat op de brug een bronzen borstbeeld van Multatuli.
Via de Herengracht liepen we naar de Reguliersgracht, waar we over de Kaasmarktsluis (brug 32) gingen. Deze staat ook wel bekend als de brug vanwaar je vijftien bruggen kunt zien. Ik heb er weleens stil gestaan en kwam niet verder dan elf bruggen, maar het is een mooi bruggenknooppunt. Vervolgens kwamen we vlak voorbij het Amstelveld over De Duifbrug (71) en sloegen linksaf naar de Amstel waar we uiteraard de Magere Brug (242) namen naar de overkant.
We vervolgden onze weg door de Nieuwe Kerkstraat en via de Lau Mazirelbrug (259) naar de Plantage Muidergracht. Vlak voor het Tropeninstituut namen we nog twee bruggen: de Jules Schelvisbrug (264) en de Henriette Pimentelbrug (265). De route liep vervolgens over de Linaeusstraat en direct na de Oetewalerbrug (189) over de Ringvaart sloegen we linksaf, de Linnaeuskade op. We kwamen nog heel wat bruggen over de Ringvaart tegen, maar de eerstvolgende brug die we daadwerkelijk over gingen, was de Nesciobrug (2013) over het Amsterdam-Rijnkanaal.
Via de Hein de Haanbrug (2037) liepen we Steigereiland op, waarna we richting de Enneus Heermabrug (2001) gingen. Aan het eind linksaf de Amsterdamse Brug (54P) op, waarmee we wederom het Amsterdam Rijnkanaal overstaken. Via de John Rädeckerbrug (1916) en de Ad Grimmonbrug (1915) liepen we Zeeburg in. Vlak voor het Borneoeiland passeerden we nog brug 1940 over de Entrepothaven – deze brug heeft kennelijk geen naam – waarna de rode Hoge Brug (1998), die ook wel Pythonbrug wordt genoemd – in zicht kwam. Bovenop was de finish: na 15 natte kilometers!
Laat een reactie achter